Urodził się w Stanisławowie, gdzie ukończył szkołę średnią. Po wybuchu wojny został wywieziony w głąb Związku Sowieckiego. Zaciągnął się do armii gen. Berlinga: z racji na znajomość paru języków skierowano go do II Oddziału - wywiadu. Służąc w nim dotarł aż do Niemiec, gdzie zastał go koniec wojny. Po odejściu z armii w 1950 r., dał się poznać jako wybitny znawca literatury i tłumacz (m.in. dzieł Goethego, Byrona, Gravesa, Updike’a Conrada). W 1955 r. zaangażował się w tworzenie miesięcznika „Europa”, wraz z m.in. Jerzym Andrzejewskim, Pawłem Hertzem i Mieczysławem Jastrunem, mającymi za sobą okres fascynacji komunizmem, jednak pismo nigdy nie ukazało się, zlikwidowane decyzją władz (w zbiorach Biblioteki Narodowej znajduje się jedynie egzemplarz korektorski pierwszego numeru). Brał udział w przygotowaniu „Listu 34-ech”, rozczarował go jednak jego ostateczny kształt, oceniany przez niego jako zbyt wstrzemięźliwy w porównaniu z pierwotnym zamysłem zdecydowanego wystąpienia w obronie polskiej kultury. Współpracował m.in. z „Życiem Literackim”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Twórczością” i „Nową Kulturą”. W połowie lat 80. zaangażował się w formowanie kluby dyskusyjnego, zwanego Dziekanią od nazwy warszawskiej ulicy, przy której w Instytucie Prymasowskim odbywały się spotkania. Była to jedna z najważniejszych niezależnych inicjatyw intelektualnych tamtych lat, w której na różnych etapach brali udział również m.in. Stanisław Stomma, Stefan Kisielewski, Paweł Hertz, Mirosław Dzielski, a także działacze Ruchu Młodej Polski i innych środowisk opozycyjnych. Jako publicysta polityczny Krzeczkowski zasłynął w drugim obiegu, stając się jednym z najważniejszych autorów dla nurtu konserwatywno-liberalnego opozycji antykomunistycznej. Nawiązywał do tradycji „Stańczyków” i Romana Dmowskiego, wiele uznania miał także dla Józefa Piłsudskiego, choć dziedzictwo konserwatywne i endeckie było mu bliższe. Wydał książki Po namyśle (1977), O miejsce dla roztropności (1979) i Polskie zmartwienia (1980). Zmarł 28 grudnia 1985 r. W 1996 r. ukazał się wybór pism Krzeczkowskiego pt. Proste prawdy.