Postać
Kajetan Skrzetuski 1743-1806

Urodził się 31 marca 1743 r. w województwie ruskim. Po odbyciu nauki w szkołach pijarskich, wstąpił w 1759 r. do zgromadzenia Pijarów. Studiował retorykę w Rzeszowie, filozofię w Międzyrzeczu Koreckim, wreszcie teologię w Warszawie. W latach 1769-1777, 1779-1781, 1794-1796) był profesorem historii w Collegium Nobilium. W 1773 r. wydał Historię polityczną Królestwa Francuskiego oraz Historię polityczną dla szlachetnej młodzi… (jej tom drugi ukazał się w 1775 r.). Inspirował się m.in. pracami Bossueta i Monteskiusza. W latach 1781-1788 i 1793-1794 wykładał w Szkole Rycerskiej. W dobie Sejmu Czteroletniego włączył się w toczone wówczas dyskusje polityczne i publicystyczne. W 1791 r. opublikował Widok polityczny w teraźniejszych okolicznościach Polski, w którym wsparł stronnictwo opowiadające się za ścisłym sojuszem z Prusami i wystąpił z ostrą krytyką polityki rosyjskiej i austriackiej. Zmarł 30 kwietnia 1806 r. w Książu Wielkim, gdzie mieszkał od roku 1797. Oprócz wspomnianych prac historycznych i politycznych, parał się także tłumaczeniami – przełożył m.in. dzieło Woltera Brutus, tragedia w 5 a. (1780) oraz powieść F. de Beauharnais Heroizm tkliwości (1792) – pisał również wiersze (ogłaszał je m.in. w Zabawach Przyjemnych i Pożytecznych).