Słownik Polskiej Myśli Politycznej
Oswald Marian Balzer
Oswald Marian Balzer (1858-1933), wybitny historyk polski; wykształcenie średnie zdobył w jednym z lwowskich gimnazjów, w 1878 r. podjął studia na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Prawa i Administracji, dodatkowo uczęszczał na wykłady na wydziale filozoficznym, gdzie uległ wpływom historyka prof. Ksawerego Liske’go, który rekomendował młodego Balzera prof. Bobrzyńskiemu, pod skrzydłami którego młody adept historii pobierał dalsze nauki. Kolejnym etapem studiów był Berlin, gdzie Balzer studiował pod kierunkiem m.in.: Droysena i Schmolera. Po powrocie Balzer podjął starania o habilitację, jego dorobek naukowy w oczach opiniu- jącego M. Bobrzyńskiego był godny najwyższej pochwały. Po habilitacji Balzer na stałe związał się z uniwersytetem we Lwowie, w 1897 został prof. nadzwyczajnym, a w 1900 prof. zwyczajnym; pełnił funkcje m.in. dziekana Wydziału Prawa, a w roku akademickim 1895/96 rektora. Był autorem wielu prac, wśród których wyróżnić należy: Geneza Trybunału Koronnego (1886), Genealogia Piastów (1895), Corpus iuris polonici (1906), Królestwo Polskie 1295-1370 (1919-20), Z zagadnień ustrojowych Polski (1915).