Henryk Dembiński (1900-1949), prawnik, działacz społeczno-polityczny. Urodził się 19 września 1900 r. w Krakowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i w École des Sciences Politiques. Od 1933 r. prowadził wykłady na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Działał w stowarzyszeniu Odrodzenie i Sodalicji Mariańskiej, należał do Związku Polskiej Inteligencji Katolickiej oraz Stronnictwa Pracy. Zajmował się prawem międzynarodowym i państwowym z naciskiem na ich powiązanie z etyką chrześcijańską, publikując m.in. monografie: "Autonomia celna w najnowszym prawie narodów" (1933), "Wojna jako narzędzie prawa i przewrotu" (1936), "Kościół i państwo wobec zagadnień prawa małżeńskiego" (1936), "Odmowa uznania faktów dokonanych w najnowszym rozwoju prawa narodów" (1939) oraz "Moralne podstawy ustroju społeczności międzynarodowej" (1949). Zmarł 23 czerwca 1949 r. w Lublinie.
, prawnik, działacz społeczno-polityczny. Urodził się 19 września 1900 r. w Krakowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i w École des Sciences Politiques. Od 1933 r. prowadził wykłady na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Działał w stowarzyszeniu Odrodzenie i Sodalicji Mariańskiej, należał do Związku Polskiej Inteligencji Katolickiej oraz Stronnictwa Pracy. Zajmował się prawem międzynarodowym i państwowym z naciskiem na ich powiązanie z etyką chrześcijańską, publikując m.in. monografie: "Autonomia celna w najnowszym prawie narodów" (1933), "Wojna jako narzędzie prawa i przewrotu" (1936), "Kościół i państwo wobec zagadnień prawa małżeńskiego" (1936), "Odmowa uznania faktów dokonanych w najnowszym rozwoju prawa narodów" (1939) oraz "Moralne podstawy ustroju społeczności międzynarodowej" (1949). Zmarł 23 czerwca 1949 r. w Lublinie.)