Józef Wereszczyński (1530?-1598?), urodził się na Ukrainie, zapewne w Zbarażu kształcił się w Krasnymstawie i na uniwersytetach zagranicznych. Kanonik chełmski (1577), od 1581 r. opat komendatoryjny benedyktynów w Sieciechowie (1581), utrzymujący bliskie kontakty z S.F. Klonowicem. W 1592 r. prekonizowany biskupem kijowskim, nie przyjął jednak sakry biskupiej. Oprócz omawianych przez Tarnowskiego traktatów politycznych, był Wereszczyński twórcą traktatów moralistycznych, ubarwionych satyrą i anegdotą obyczajową, jak Gościniec pewny niepomiernym moczygębom a obmierzłym wydmikuflom świata tego (1598) czy Reguła, to jest Nauka albo postępek dobrego życia króla chrześcijańskiego (1587), zdaniem M. Korolko będąca w znacznym stopniu plagiatem z “Żywota człowieka poczciwego” Reja, którego Wereszczyński zwalczał w “Gościńcu” jako pijanicę i obżartucha (Józef Wereszczyński, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. II, Warszawa 1985, s. 572). Zmarł w 1598 lub 1599 r.
Wydania dzieł Wereszczyńskiego: Kazania, wyd. I. Hołowiński, Petersburg 1854; Pisma polityczne Józefa Wereszczyńskiego z wiadomością o jego życiu i pismach i z dołączeniem podobizny własnoręcznego jego podpisu, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1858; Pisma treści rozmaitej, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1860; fragm. Gościńca, [w:] Dawna facecja polska, wyd. J. Krzyżanowski, K. Żukowska- Billip, Warszawa 1960; ??? - ???
Opracowania: Mecherzyński K., Historia wymowy w Polsce, t. 2, Kraków 1856; Nowak-Dłużewski J., Okolicznościowa poezja polityczna w Polsce. Zygmunt III, Warszawa 1971.
, urodził się na Ukrainie, zapewne w Zbarażu kształcił się w Krasnymstawie i na uniwersytetach zagranicznych. Kanonik chełmski (1577), od 1581 r. opat komendatoryjny benedyktynów w Sieciechowie (1581), utrzymujący bliskie kontakty z S.F. Klonowicem. W 1592 r. prekonizowany biskupem kijowskim, nie przyjął jednak sakry biskupiej. Oprócz omawianych przez Tarnowskiego traktatów politycznych, był Wereszczyński twórcą traktatów moralistycznych, ubarwionych satyrą i anegdotą obyczajową, jak Gościniec pewny niepomiernym moczygębom a obmierzłym wydmikuflom świata tego (1598) czy Reguła, to jest Nauka albo postępek dobrego życia króla chrześcijańskiego (1587), zdaniem M. Korolko będąca w znacznym stopniu plagiatem z “Żywota człowieka poczciwego” Reja, którego Wereszczyński zwalczał w “Gościńcu” jako pijanicę i obżartucha (Józef Wereszczyński, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. II, Warszawa 1985, s. 572). Zmarł w 1598 lub 1599 r. Wydania dzieł Wereszczyńskiego: Kazania, wyd. I. Hołowiński, Petersburg 1854; Pisma polityczne Józefa Wereszczyńskiego z wiadomością o jego życiu i pismach i z dołączeniem podobizny własnoręcznego jego podpisu, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1858; Pisma treści rozmaitej, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1860; fragm. Gościńca, [w:] Dawna facecja polska, wyd. J. Krzyżanowski, K. Żukowska- Billip, Warszawa 1960; ??? - ??? Opracowania: Mecherzyński K., Historia wymowy w Polsce, t. 2, Kraków 1856; Nowak-Dłużewski J., Okolicznościowa poezja polityczna w Polsce. Zygmunt III, Warszawa 1971.)